حمل زمینی

حمل زمینی حمل زمینی

جابجایی بار زمینی یک روش حمل ونقل ارزان قیمت ، محبوب و کهن ترین روش برای حمل بار و محصولات تجاری و مسافر در داخل و خارج از مرزهای یک کشور است و در بسیاری از کشورها از مقبولیت بالایی برخوردار می باشد. وجود شبکه های بزرگراهی و جاده های محلی ، دسترسی به شبکه های ریلی در همه نقاط ، وجود زیرساخت ها ولوازم مورد نیاز در راه سازی ، ایمنی جاده ها و استانداردهای لازم در راه سازی ، همچنین وجود شرکتهای حمل زمینی گزینه های مهمی در رونق این تجارت می باشند.

عموما از این روش برای حمل وسایل بزرگ که حساس به زمان نیستند استفاده می شود. انتقال بار زمینی به میانگین زمان حدود 10 روز نیاز دارد و زمان و هزینه حمل به فاصله دونقطه وابسطه می باشد.

خدمات شرکتهای حمل زمینی محدود به ارسال کالا به نقطه مقصد نیست و خدمات دیگری از قبیل انبارداری ، تخلیه و بارگیری ، انجام تشریفات گمرکی و حمل محموله های خاص را نیز شامل می شود.

معمولا اشخاصی برای جابجایی کالا از روش حمل زمینی استفاده می کنند که کالای سنگین و حجیمی داشته ولی آنها ارزش بالایی ندارند . عدم وجود دسترسی به آبهای آزاد نیز می تواند مزید بر علت باشد. این افراد برای حمل مواد خوراکی ، لوازم الکترونیکی ، بهداشتی و غیره از حمل زمینی استفاده می کنند.

انواع روشهای جابجایی زمینی :

جاده ای

وسایل نقلیه ای مانند کامیون و تریلی توسط شرکتهای حمل زمینی عموما برای جابجایی بار استفاده می شود و برای جابجایی مسافرا از اتوبوس استفاده می کنند.

ریلی

حمل ریلی مطمئن ترین و از نظر محیطزیست سالم ترین روش حمل می باشد که مزایای بسیاری نسبت به حمل زمینی دارا می باشد.شرکتهای حمل زمینی از این طریق توانایی جابجایی کالاهای سنگین و حجیم را دارند.

زمینی- آبی

از این روش برای انتقال مقادیر زیادی بار یا تعداد زیادی مسافر استفاده می شود.انتقال بار و استفاده از حمل و نقل زمینی – آبی ارزان ترین و قدیمی ترین نوع رفت و آمد می باشد.

مزایای این نوع حمل

سرعت بالاتر از حمل هوایی

هزینه بسته بندی پایینتر

نیاز به سرمایه کمتر

خدمات درب به درب

ریسک کمتر آسیب دیدن اجناس

مناسب برای مسیرهای کوتاه و با دسترسی محدود دریایی و هوایی

آشنایی با انبارداری .

ارتباط با سامانه تجارت ایران .